به طور خلاصه، آژانس ایران را در زمان مدیریت حسن روحانی بر پرونده هسته ای به تلاش برای ساخت سلاح اتمی متهم کرده و در مورد زمان سعید جلیلی چنین ادعایی ندارد.

 گزارش اخیر آمانو درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران، فارغ از انتقاداتی که در روزهای گذشته به آن شده، نکته قابل تامل دیگری در خود دارد که کمتر به آن توجه شده است.

به گزارش گروه سیاسی صراط، گزارش آمانو تصریح می کند که «ارزیابی آژانس این است که قبل از پایان سال 2003 طیفی از فعالیت‌های مرتبط با ساخت ابزار انفجار هسته‌ای در ایران به صورت تلاش‌های هماهنگ انجام شده است، و برخی از فعالیت‌ها قبل از سال 2003 انجام شده‌اند. ارزیابی آژانس این است که این فعالیت‌ها، از سطح مطالعات امکان‌سنجی و علمی، و کسب برخی صلاحیت‌ها و توانمندی‌های فنی مرتبط بالاتر نرفته‌اند. آژانس هیچ شواهد موثقی درباره فعالیت‌هایی در ارتباط با ساخت بمب انفجاری هسته‌ای بعد از سال 2009 در اختیار ندارد.»

نکته قابل تامل اینکه اتهامات آژانش به ایران دقیقا به زمان دبیری حسن روحانی در شورای عالی امنیت ملی و زمانی که او به طور مستقیم پرونده هسته ای کشورمان را زیر نظر داشت، باز می گردد.

روحانی تا مردادماه 84 یعنی سال 2003 دبیر شورای عالی امنیت ملی بود؛ یعنی همان سالی که آژانس ایران را متهم کرده قبل از آن مطالعاتی درباره ساخت سلاح هسته ای انجام داده بود.

بر اساس گزارش آژانس، این نهاد بین المللی از سال 2009 میلادی هیچ شواهد موثقی درباره فعالیت‌هایی در ارتباط با ساخت بمب انفجاری هسته‌ای در اختیار ندارد؛ به این ترتیب آژانس تایید کرده که  از سال 88 به این سو، که سعید جلیلی دو سال از آن، مسئول مستقیم پرونده هسته ای کشورمان شد، ادعایی درباره مطالعات ساخت سلاح هسته ای در ایران ندارد.

به طور خلاصه، آژانس ایران را در زمان مدیریت حسن روحانی بر پرونده هسته ای به تلاش برای ساخت سلاح اتمی متهم کرده و در زمان سعید جلیلی چنین ادعایی ندارد.

سوالی که مطرح می شود این است که آیا حسن روحانی که در همان زمان دبیری شورای عالی امنیت ملی هم بر سلامت برنامه هسته ای کشورمان تاکید داشت، اکنون پذیرفته است که برنامه هسته ای در زمان او دچار انحراف بوده؟ اگر پاسخ منفی است چرا دولت او به راحتی به تایید و حتی تعریف و تمچید از گزارش آژانس می پردازد؟